Sonics Column deel 7; 1-2-2016
Geschreven door Toon Poelsma, keeper heren 1
Arvo
De laatste weken heb ik een paar keer het voorrecht gehad trainingen van het Nederlands herenteam aan den lijve te mogen ondervinden. Hun topkeepers die de komende week bij het WK-kwalificatietoernooi in Estland het doel met veel verve zullen verdedigen, leven in Zwitserland of Zweden. En hoewel er tegenwoordig op transportgebied veel en snel kan, is woon-werk verkeer met Nederland nog een illusie. Voor
keepers in Nederland biedt dit dé kans om eens als stand-in extra ervaring op te doen, inclusief een paar eervolle blauwe plekken. Even maak je iets van de grootsheid mee die ligt besloten in het spelletje dat je dacht te kennen. En even ontdek je waar je je eigen grenzen kunt verleggen; ervaringen die de echte spelers straks nog een paar graadjes sterker in de sporthal van Tallinn zullen gaan meemaken.
Net zo boeiend als het spel is het zien van de groei die zij-zelf én als team doormaken; met alle verschillen die een team tot team kunnen maken. Hoofddoel van team en staf is over 2 jaar het WK te bereiken; het kwalificatietoernooi van volgende week is een belangrijke stap hier naar toe. Het bijzondere van zo’n verder weg gelegen doel is dat je het nodig hebt om nú stappen te kunnen zetten, zonder dat je overziet wat het bij jou teweeg gaat brengen. Wat dat betreft is Estland de juiste plek voor deze stepstone.
Een paar jaar geleden kocht ik voor een appel en een ei het boek ‘Baltische Zielen’ van journalist en schrijver Jan Brokken. Rode draad in zijn verhalen is de spanning van de Baltische staten met Rusland met alle vergaande inperkingen die de staatsideologie aan mensen oplegt. In zijn verhaal over Estland gaat het om de componist Arvo Pärt. Van jongs af was hij zo geboeid door muziek dat dat het hoofddoel van zijn leven werd, ongeacht de beperkingen waar hij mee te maken kreeg. Zo had hij slechts een oude piano waarvan alleen de toetsen voor de hoge en lage tonen het deden. In plaats van daarover een beetje te gaan treuren, stimuleerde het hem al improviserend tot prachtige muziek, met – hoe kan het ook anders – heel veel hoge en lage tonen. Zijn muziek maakte steeds meer onvermoede kwaliteiten in hem los; het leek er zelfs op alsof hij de bestaande toetsen nieuwe klanken liet ontdekken. Figuurlijk en letterlijk gaf het hem vrijheid, dwars tegen alle censuur in. En steeds vaker schudde hij met z’n muziek dat besef bij zijn landgenoten wakker. Niet eens om bewust verzet te plegen, maar omdat dat nou eenmaal zijn muziek was; hij kon gewoon niet meer anders. Die vrijheid werd hem door de autoriteiten niet in dank afgenomen en maakte dat Pärt op een gegeven moment naar het westen is uitgeweken. Echter, op één moment na: een paar jaar na zijn vertrek kwam hij terug in zijn geboorteplaats. Zijn muziekleraar was overleden en om hem eer te bewijzen ging hij naar de begrafenis. Hoe Pärt Estland is binnengekomen weet niemand, maar wel dat hij de begrafenis zonder enige vermomming – open en bloot – heeft bijgewoond. En hoewel iedereen hem heeft gezien, heeft niemand – zelfs geen agent of veiligheidsdienst – iets tegen hem durven ondernemen; zo groots was hij in zijn vrijheid geworden.
Ik wens team en staf alle succes om samen een stevige stap te zetten naar het doel over 2 jaar. Wetend dat als je vol voor jouw doel gaat, je iets oneindigs groots teweeg kunt brengen.
Toon
ps:
Nederland speelt in de European Qualification group 2:
* woensdag 3-2-2016, 19:00 à Nederland – Estland
* donderdag 4-2-2016, 16:00 à Denemarken – Nederland
* vrijdag 5-2-2016, 16:00 à Nederlands – Oostenrijk
* zaterdag 6-02-2016, 13:00 à Finland – Nederland
(nb: de Nederlandse tijd is steeds 1 uur eerder!; de wedstrijden zijn te volgen op https:\/\/spordikanal.com/)
